اعتصابات کارگری؛ مطالبه گری زیر فشار سکویهای نفت
تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۴۶۱۷۰۸
برخی از کارگران نفت و گاز به دلیل کمبود حقوق و مزایا و همچنین امنیت شغلی از ۳۱ خرداد ماه دست به اعتراضات صنفی زدهاند تا بتوانند بخشی از مطالبات معیشتی و کارگری خود را به دست بیاورند.
به گزارش خبرنگار ایمنا، با گسترش شیوع بیماری کرونا در کشور، بسیاری از کارگران یا مشاغل خود را از دست دادهاند و یا به دلیل کمی دستمزد و افزایش تورم، توانایی تأمین معیشت و نیازهای اولیه زندگی خود را ندارند؛ کارگران صنعت نفت و گاز نیز از این وضع در امان نبوده و برای تأمین نیازهای خود با مشکلات متعددی روبهرو شدهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اعتصابات و اعتراضات کارگری که در دهههای گذشته سابقه کمتری داشت از سال ۱۳۹۹ به دلیل اجرا نشدن بندهای مرتبط با وظایف تأمین معیشتی وزارت نفت مقرر در ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات این وزارتخانه به یکباره افزایش پیدا کرد و در هفتههای گذشته به اوج خود رسید.
کارگران و پیمانکاران صنایع نفت و گاز طی یک ماه و نیم گذشته دست به اعتراض و اعتصاب زدند که دور جدید این اعتراضات طی چند روز گذشته آغاز شد. این کارگران به مشکلاتی چون شرایط وخیم معیشتی، عدم افزایش دستمزد و مزایا و نداشتن امنیت شغلی اعتراض دارند.
کارگران صنایع نفت و گاز شهرهای آبادان، ماهشهر، عسلویه، اصفهان، دماوند، کنگان، تهران، پتروشیمی آبادان و بیدبلند در این اعتصابات حضور دارند و کارگران فاز ۱۳ پتروشیمی عسلویه نیز به تازگی به آنها پیوستهاند.
فعالان کارگری میگویند ۷۰۰ نفر از کارگران پیمانی اعتصاب کرده در پالایشگاه نفت تهران بعد از اعتصاب اخراج شدهاند. در یکی از فیلمهای منتشر شده از این اعتصابات یک کارگر میگوید: «ما به حقوقهایمان اعتراض کردیم، اما به جایش برگه تسویه دست ما دادند که ما را اخراج کنند. یکی از دولت و مردم بیاید از ما حمایت کند.»
معترضان میگویند در صورتی که به خواستههایشان نرسند اعتصاب را گسترش خواهند داد. محورهای اصلی مطالبات کارگران، افزایش دستمزد مطابق با هزینههای واقعی زندگی، لغو قراردادهای موقت، حذف شرکتهای پیمانکاری و عقد قراردادهای دائم، رفع تبعیض در دریافت حقوق و مزایای شغلی با همکاران رسمی، برقراری روزهای کار و استراحت، دریافت به موقع حقوق و مزایا بدون تأخیر و حق ایجاد تشکلهای مستقل کارگری است.
در شرایط فعلی به دلیل اینکه وضعیت معیشتی و امنیت شغلی کارگران در استراتژیکترین نقطه صنعتی کشور مطرح است، شرایط به گونهای رقم خورده که گویا کارگران راه دیگری به جز اعتصاب و اعتراض مسالمتآمیز برای طرح مستقیم خواستههای صنفی خود ندارند. حالا این ضرورت مطرح است که باید چارهای اساسی برای بهبود وضعیت کارگران اندیشیده شود.
ریشه اعتراضات، عملکرد ضعیف وزارت نفت استمصطفی نخعی، سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی دراینباره میگوید: اکثر کارگران شرکت نفت که نسبت به وضعیت دریافتی حقوق خود معترض بودند در مناطق عملیاتی مشغول به کار هستند و بر همین اساس اعضای کمیسیون انرژی برای شنیدن گلایههای این کارگران از منطقه عملیاتی خارک بازدید کردند.
به گفته وی در بازدیدی که از منطقه عملیاتی خارک داشتیم، پای در و دل کارگران معترض نشستیم و قطعاً تمام تلاش خود را جهت رفع گلایههای آنان به کار خواهیم گرفت؛ همچنین کمیسیون انرژی جلسات متعددی را با وزیر نفت و معاونان این وزارت خانه برگزار و تصمیماتی را در این زمینه اتخاذ کرد.
سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در ادامه میگوید که ما تلاش خواهیم کرد تا نقطه نظرات این پرسنل را منتقل و زمینه را برای حضور کمیسیونهای مختلف مجلس فراهم کنیم تا این کارگران نقطه نظرات و مطالبات خود را عنوان کنند و بتوانند شرایط مناسبتر و بهتری برای این افراد ایجاد شود و با دغدغه کمتر و آسودگی خاطر بیشتری فعالیتهای خود را انجام دهند.
نخعی معتقد است که دوری از خانواده، شرایط سخت آب و هوایی و آلودگی محیط به واسطه فعالیتهای نفتی شرایط خاصی را برای این کارگران رقم زده که درک آن بدون حضور در آن محل، ممکن نیست. امید است بتوانیم فعالیتهای خوبی را برای جامه عمل پوشاندن به مطالبات این صنف انجام دهیم.
وی خاطرنشان میکند: دولت باید با نگاه دقیق و واقعیتر برای رفع مشکلات کارگران شرکت نفت اقدام کند.
سران قوا در اولین جلسه خود به موضوع اعتصابات کارگری میپردازندابوالفضل ابوترابی، نماینده نجف آباد در مجلس شورای اسلامی نیز به ایمنا میگوید: اعتصابات کارگران شرکت نفت به چندین دلیل است؛ برخی از این کارگران نسبت به حقوق و دستمزد خود معترض هستند و برخی از آنها هم نسبت به نحوه استخدام خود اعتراض دارند.
به گفته وی، کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی مأموریت پیدا کرده در مدت دو هفته تعطیلی مجلس، تمام تلاش خود را جهت بررسی و رفع اعتراضات کارگران شرکت نفت به کار بگیرد؛ همچنین قرار است سران قوا در اولین جلسه خود به این موضوع بپردازند.
کد خبر 505443منبع: ایمنا
کلیدواژه: اعتصاب شرکت نفت اعتصابات کارگری اعتراضات کارگری مطالبات کارگری کارگران نفت و گاز شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق مجلس شورای اسلامی کارگران شرکت نفت کمیسیون انرژی نفت و گاز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۶۱۷۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک فعال کارگری : دولت رئیسی هم نه تنها مشکلی از مشکلات کارگران حل نکرد، بلکه روز به روز به مشکلات آنها اضافه کرد
روزکارگر بهانهای برای سخن گفتن درباره کارگر است، اما چالشهای کارگران صرفا به این یک روز خلاصه نمیشود و هر لحظه با چالشهایی از جنس بحران معیشت، ایمنی کار، مسکن و... مواجه هستند. دولت رئیسی نیز در میان دولتهای دیگر، شرایط سخت تری برای کارگران از نظر دستمزدی ایجاد کرده است.
به گزارش انتخاب؛ ناصر چمنی، رئیس سابق کانون انجمن صنفی کارگران ایران، درباره عمده مطالبان کارگران ایران در سال ۱۴۰۳ به «انتخاب» گفت: عمدهترین مطالبات جامعهی کارگری از دهه هفتاد شروع شد؛ وقتی که دادنامه ۱۷۹ از طریق دیوان عدالت اداری آمد و عنوان شد که در کارهای مستمر، کارفرما میتواند قرارداد موقت ببندد و شروع مشکلات کارگری آغاز شد. هیچ دولتی برای حل این مسأله گام برنداشت و شاهد این هستیم که بیش از ۹۷ درصد جامعهی کارگری با قراردادهای موقت و سفید امضا و یا قراردادهای ۲ ماهه و ۳ ماهه کار میکنند که بزرگترین دغدغه جامعهی کارگر همین مسأله عدم امنیت است.
امنیت خود به خود آرامش بخش است، اما اگر نباشد، از نظر روانی برای نیروی کار خیلی اثرات بدی دارد. از اواسط دهه هشتاد با روی کار آمدن احمدی نژاد و بحث هدفمندی یارانهها که آن زمان هم کارگران مخالف آن بودند، باعث شد تورم شدیدی شکل بگیرد و دستمزد کارگران را هم در آن سال ۱۰ درصد مصوب کردند. این اتفاقات باعث شد معیشت کارگر، بعد از امنیت شغلی از دست برود.
او افزود: متأسفانه دولتهای بعد از احمدی نژاد هم در بحث معیشت کار خاصی نکردند. بحث امنیت و ایمنی شغلی هم برای کارگران یک دغدغه است. ما نسبت به استانداردهای جهانی وضعیت خوبی در حوادث کار نداریم. جامعهی کارگری یعنی ۵۰ درصد جمعیت کشور؛ با اتفاقی که در بحث دستمزد افتاد، جامعهی کارگری فهمید که دولت علاقهای به حقوق کارگران ندارد. کارگران ۱۴ هزار شهید دادند، اما تنها جامعهای که نادیده گرفته شده، جامعهی کارگری است.
وی در ادامه در رابطه با مشکلات ایجاد شده برای کارگران در دولت رئیسی بیان کرد: دولت رئیسی هم نه تنها مشکلی را حل نکرد، بلکه روز به روز به مشکلات جامعهی کارگری اضافه کرد. در دو سال گذشته افزایش دستمزدهای کمتر از تورم تصویب شد و سال ۲۷ درصد و امسال ۳۵ درصد، بدون امضای نماینده کارگران اجرایی شد. امسال که مصوبهی مزد را بدون امضا نماینده کارگران ابلاغ کردند، یک ضربهی خیلی بزرگ به جامعهی کارگری بود. تشکلهای کارگری و نمایندگان آنها را نادیده گرفتند و بدون در نظر داشتن نظر مثبت کارگران، هر کاری دلشان خواست کردند. درصد نادیده گرفته شدن کارگران، در دولت رئیسی بیشتر از تمام دولتها بوده است.
چمنی درباره لزوم گفتگو با جامعهی کارگری از سوی دولت گفت: شعار امسال به مشارکت مردم اشاره میکند؛ وقتی جامعهی کارگری را به نان شب محتاج میکنیم، نباید انتظار داشته باشیم که مشارکت خیلی بالایی داشته باشند و رشد اقتصادی به دست بیاوریم. به نظر من هنوز هم دیر نشده است، اگر دولت میخواهد کاری بکند، باید اول حرفهای جامعه کارگری را بشنود و شرایطی که امسال برای دستمزد به وجود آوردند را اصلاح کنند. باید دل جامعهی کارگری به کار کردن گرم شود تا تمام نیروی جوان ما وارد شغلهای کاذب نشوند.
کانال عصر ایران در تلگرام